spolaryzowana liniowo
Encyklopedia PWN
fiz. dwa promienie świetlne powstające w wyniku rozdzielenia światła na powierzchni jednoosiowego kryształu opt. anizotropowego (dwójłomność);
układ do otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo;
pryzmat Wollastona, dwójłomny pryzmat polaryzujący,
kostka złożona z 2 prostokątnych pryzmatów z kryształu dwójłomnego, służąca do rozdzielania wiązki światła na 2 promienie spolaryzowane liniowo w płaszczyznach wzajemnie prostopadłych i rozchodzące się pod pewnym kątem względem siebie
van’t Hoff
chemik holenderski.
[want họf]
Jacobus Hendricus , ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
Voigta zjawisko
fiz. podwójne załamanie światła spolaryzowanego liniowo przechodzącego przez parę lub gaz, wywołane zewn. polem magnet. prostopadłym do kierunku światła (dwójłomność magnet.);
[z. fokta],